Reportaža
Vodič kroz „Vinske puteve Šumadije i Pomoravlja“, promovisan danas u Kraguejvcu!
Vodič „Vinski putevi Šumadija i Pomoravlje“ promovisan je danas u Kući Đure Jakšića u Kragujevcu. Na promociji su govorili autor Zoran Dragoljević Žorž i direktor GTO „Kragujevac“ Bojan Pavlović.
Ovaj vodič je autorsko delo Zorana Dragoljevića Žorža publiciste, vinskog viteza Šumadije i vinskog eksperta. Publikacija na srpskom jeziku odštampana je početkom marta 2021. Godine, u izdanju Gradske turističke organizacije Kragujevac i udruženja „Wine Expert Kragujevac“, kao pilot projekat u okviru programa razvoja vinskog turizma Srbije. Namenjena je pre svega putnicima, turistima, ljubiteljima vina i gastro hedonistima, ali isto tako i pružaocima usluga u ovoj oblasti turizma kao što su: vinarije, turističke organizacije i agencije, hoteli, restorani, vinoteke, lokalni prehrambeni proizvođači, prevoznici i specijalizovani mediji.
Ova sveobuhvatna i informativna publikacija na 60 stranica predstavlja dve značajne vinske regije Šumadiju i Pomoravlje, a u okviru njih i najinteresantnije vinske ture. Detaljno je opisano 56 vinarija sa svim korisnim podacima i preko 200 vina sa preporukom i opisom onih najboljih. Vodič je opremljen brojnim fotografijama i sa četiri mape vinogradarskih rejona i vinogorja. U vodiču su predstavljeni i najznačajniji kulturno-istorijski spomenici, srpski srednjovekovni manastiri, kao i značajne prirodne retkosti i znamenitosti. Predstavljen je i kalendar vinskih manifestacija u Šumadiji i Pomoravlju.
Prostor koji obuhvata i opisuje ovaj vodič predstavlja najznačajnije vinske regije u Srbiji, kako po tradiciji, srpskim autohtonim sortama vinove loze koje se od vajkada gaje (prokupac ili kameničarka, skadarka, smederevka i tamjanika), tako i po vinima vrhunskog kvaliteta koja se prave u vinarijama kao što su: Aleksandrović, Radovanović, Despotika, Temet, Lastar, Rubin i brojne druge. Ovo je jedina regija u Srbiji u kojoj su dve kraljevske porodice Obrenović i Karađorđević imale svoje vinograde i vinarije u kojima se i danas proizvodi vino. Posebno je značajno istaći da u Topoli na lokalitetu Oplenac, Kraljevska vinarija koju je podigao 1931. godine kralj Aleksandar I Karađorđević, danas proizvodi vina visokog kvaliteta, a u sklopu vinarije je i muzejska postavka koja kroz brojne zbirke pruža pregled razvoja vinarstva u Srbiji. Tako je i najinteresantnija ponuda u okviru vinskog turizma Srbije upravo „Kraljevska vinska tura“ koja prolazi istorijskim, a ujedno i savremenim vinsko-gasrtonomskim putem Šumadije.
U pripremi je izdanje vodiča na engleskom jeziku i web aplikacija za mobilne uređaje.
Vodič u štampanom izdanju je dostupan u udruženju „Wine Expert“ i u Turističkom informativnom centru Kragujevac, a u elektronskoj formi dostupan je na sledećem linku: https://gtokg.org.rs/wp-content/uploads/2021/02/Vinski-putevi-Sumadija-i-Pomoravlje-SRP-WEB.pdf
Na promociji je najavljen i 6. Salon vina, koji će biti održan 18. juna u Kongresnom centru hotela Kragujevac, kao i izložba „Vinska kraljevska Srbija u 12 priča“, autora Zorana Rapajića, koja će biti održana dan ranije u galeriji Kuće Đure Jakšića u Kragujevcu.
Priredio: GTO „Kragujevac“
Foto: Emina Dramlić
Vinski put Šumadija
Uvod u Vodič „Vinski putevi Šumadija i Pomoravlje“
„Vinski put Šumadija nazivamo i „Kraljevski vinski put“, kako zbog činjenice da se na njemu nalazi Kraljevska vinarija na Oplencu koju
je izgradio kralj Aleksandar I Karađorđević 1931. godine i koja je temelj moderenog srpskog vinarstva, tako i zbog šumadijskih vina vrhunskog kvaliteta za koja često kažemo da su toliko dobra kao da su za kraljeve pravljena. Centar vinogradarskog rejona Šumadija udaljen je od glavnog grada Beograda oko
100 km, a glavni grad Šumadije Kragujevac udaljen je oko 150 km od aerodroma „Nikola Tesla“. Duga je istorija i tradicija vinskog turizma u Srbiji koju je utemeljio knez Mihailo Obrenović krajem XIX veka a zvaničan početak bio je organizovanje Prve smederevske izložbe grožđa od 26. do 29. septembra 1899. godine, da bi se u prvoj polovini XX veka nastavile i organizovane posete „Venčačkoj vinogradarskoj zadruzi“ u mestu Banja kod Aranđelovca
koju su posećivale mnoge strane delegacije, đačke i stručne ekskurzije, kao i značajne ličnosti među kojima su bili Eleonora Ruzvelt, Franš d’ Epere i mnogi drugi ljubitelji vina i turisti. Od 1931. godine organizovane su turističke posete Kraljevskoj vinariji koju je podigao kralj Aleksandar I Karađorđević na
Oplencu u Topoli. Vinogradarski rejon Šumadija površine je 248.282,80 ha, najznačajni je deo vinorodne Srbije i Regiona centralna Srbija, prostire se
od 44032’ geografske širine na severu do 43052’ geografske širine na jugu, na brežuljkasto-brdskom pojasu južno od Beograda, gde preovlađuju šume hrasta lužnjaka, jasena, vrbe, topole, hrasta cera i sladuna, kao i bukove šume. Glavna karakteristika pejzaža ovog rejona su brdoviti i valoviti tereni koji su često sa šumama, posebno na višim terenima (obronci planina Rudnik, Venčac i Bukulja), kao i brojnim voćnjacima i parcelama sa ratarskim kulturama. Na pejzaže ovog rejona utiču doline reka: Lepenica, Uglješnica, Rača, Jasenica, Kubršnica, reka Gruža sa Gružanskim jezerom. Na istočnoj strani je široka dolina reke Velike Morave, kroz koju prolazi međunarodni autoput E75. Ovim rejonom obuhvaćene su teritorije opština: Aranđelovac, Topola, Smederevska Palanka, Velika Plana, Rača, Lapovo, Batočina, Kragujevac i Knić. Od prirodnih retkosti i znamenitosti u Šumadiji, pored spomenutih reka i jezera, najinteresantniji su pećina Risovača kod Aranđelovca i Bukovička banja sa mineralnim izvorima u Aranđelovcu, parkovski kompleks i kraljevski vinogradi na Oplencu, park Bukovičke banje u Aranđelovcu, spomen-park Šumarice u Kragujevcu.
Od kulturno-istorijskih spomenika interesantne su: Crkva Svetog Arhangela Gavrila u selu Borač, u podnožju Boračkog krša,
podignuta 1359. godine, koja spada među najznačajnije srpske srednjevekovne spomenike, a potiče iz doba dinastije Nemanjića, crkva brvnara Pokajnica, crkva Zahvalnica i Karađorđeva crkva u Topoli XIX vek, crkva i mauzolej Sv. Đorđa na Oplencu početak XX veka, manastiri: Venčac XV vek, Koporin XV vek i Drača XVIII vek, Stara crkva zajedno sa prvom srpskom skupštinom u Kragujevcu, kao i spomenici kulture sa početka XIX veka, koji svedoče o nastajanju nove srpske države u Aranđelovcu, Orašcu (Marićevića jaruga), Topoli i Kragujevcu. Zanimljivo je da se Šumadijski rejon nalazi na istoj geografskoj širini kao Bordo u Francuskoj. Klima u Šumadiji je umerenokontinentalna sa znatnim mikroklimatskim razlikama koje nastaju zbog veličine regije i
visinskih razlika terena (od 100 do 1130 mn/v), a većina vinogorja nalazi se na nadmorskim visinama od 80 m do 500 m n/v. Vetrovi duvaju najčešće sa zapada i severoistoka. Ova regija pruža odlične mogućnosti za vinogradarstvo, ima visok stepen osunčanosti, visoke temperaturne razlike između dana i noći i dobar godišnji raspored padavina, a vina iz ovog rejona imaju svežinu, harmoničnost, ali i punoću i ekstraktivnost.
Vinogradarski rejon Šumadija se sastoji od 4 vinogorja: Krnjevačko vinogorje, Oplenačko vinogorje, Račansko vinogorje i Kragujevačko vinogorje u kom je Vinogradarska oaza Grošnica kod Kragujevca. U Šumadijskom rejonu nalazi se 1119,79 ha vinograda od čega je 585,58 ha sa stonim sortama i 534,21 ha sa vinskim sortama. U ovom rejonu oko 5.000 poljoprivrednih gazdinstava poseduje vinograde. U Šumadiji se gaji 18 belih sorti vinskog grožđa i 13 crvenih, a najčešće sorte grožđa su od belih: sauvignon blanc, chardonnay, pinot blanc, riesling (rhine), semillion, viognier i autohtone bele sorte: smederevka, tamjanika i morava, a od crvenih sorti grožđa: merlot, cabernet sauvignon, cabernet franc, malbec, shiraz i autohtona crvena sorta prokupac
(kameničarka). U Šumadijskom vinogradarskom rejonu danas ima preko 30 savremenih vinarija i dva manastirska podruma koje proizvode vina
visokog kvaliteta, kao i vrhunska vina sa geografskim poreklom i oznakom „Šumadija“ u preko tri miliona litara vina godišnje i više od
160 različitih etiketa“.
Ne propustite:
aktuelno
Od Svetog Ilije sunce sve milije- danas deci mažite obraze medom!
ucentar.rs
Ne propustite:
fokus
Braćo Srbi srećan Vam VIDOVDAN!
„Ja ne odlučujem prema tome kolika sila mi preti već po tome koliku svetinju branim“- reči su Kneza Lazara koje je izgovorio pred Kosovski boj na današnji dan 1389.godine. Mnogi Srbi su to, izgleda zaboravili.
I da pomenemo i čuvenu i najstariju srpsku kletvu u vremenu kada se opet odlučuje o sudbini Kosova i Metohije…
“Ko je Srbin i srpskoga roda,
I od srpske krvi i kolena,
A ne doš’o na boj na Kosovo:
Ne imao od srca poroda,
Ni muškoga, ni devojačkoga!
Od ruke mu ništa ne rodilo,
Rujno vino, ni šenica bela!
Rđom kap’o, dok mu je kolena!”
Inače, Vidovdan je nepokretni verski praznik koga praznuju Srpska pravoslavna crkva (15. juna po julijanskom kalendaru, 28. jun po gregorijanskom) i Bugarska pravoslavna crkva i jedan je od najvećih srpskih praznika. Kod Srba je poznat pod nazivom Vidovdan, a kod Bugara Vidovden ili Vidov den.
Značaj Vidovdana za srpski narod proističe iz istorijskih događaja koji su vezani za taj datum. Od svih je najznačajniji Kosovski boj, pogibija kneza Lazara (1371—1389) i tzv. propast Srpskog carstva, pa se tog dana, pored svetog Amosa, od početka 20. veka slavi i crkveni praznik Svetog velikomučenika kneza Lazara i svetih srpskih mučenika.
Praznik je posvećen Caru Lazaru, jednom od srpskih velikana koji su vladali srpskim carstvom nakon smrti Dušana Silnog.
Nakon smrti cara Uroša, patrijarh Jefrem je tadašnjeg kneza Lazara, krunisao za srpskog cara. Lazar je slao izaslanstvo u Carigrad sa monahom Isaijom i molio se da se skine anatema sa srpskog naroda. 28. juna 1389. godine posle bitke na Kosovu, pobede srpske vojske i smrti sultana Murata, veliki deo turske vojske je krenuo u povlačenje, ali nekolicina se nije potpuno povukla i oni su kasnije u toku dana izvršili zasedu na cara Lazara i njegovo obezbeđenje i uspeli su da ga ubiju. Njegovo telo preneto je i sahranjeno u manastiru Ravanica kod Ćuprije.
Kada je počela seoba Srba, narod je njegove svete mošti sklonio i preselio u manastir Ravanicu na Fruškoj gori. Za vreme Drugog svetskog rata, 1942. godine, njegovo telo preneto je u Beograd, gde je počivao sve do 1988. godine kada je prenet u manastir Gračanicu na Kosovu. Odatle je 1989. godine, preneto u Lazarevu zadužbinu manastira Ravanicu, nadomak Ćuprije, gde i danas počiva.
Sagradio je mnoge crkve i manastire. Najpoznatiji su Ravanica i Lazarica. Takođe, obnovio je i manastire Hilandar i Gornjak, a bio je i ktitor ruskog manastira Pantelejmona.
Vidovdan je nepokretni verski praznik koga praznuju Srpska pravoslavna crkva (15. juna po julijanskom kalendaru, 28. jun po gregorijanskom) i Bugarska pravoslavna crkva i jedan je od najvećih srpskih praznika. Kod Srba je poznat pod nazivom Vidovdan, a kod Bugara Vidovden ili Vidov den.
Značaj Vidovdana za srpski narod proističe iz istorijskih događaja koji su vezani za taj datum. Od svih je najznačajniji Kosovski boj, pogibija kneza Lazara (1371—1389) i tzv. propast Srpskog carstva, pa se tog dana, pored svetog Amosa, od početka 20. veka slavi i crkveni praznik Svetog velikomučenika kneza Lazara i svetih srpskih mučenika.
Praznik je posvećen Caru Lazaru, jednom od srpskih velikana koji su vladali srpskim carstvom nakon smrti Dušana Silnog.
Nakon smrti cara Uroša, patrijarh Jefrem je tadašnjeg kneza Lazara, krunisao za srpskog cara. Lazar je slao izaslanstvo u Carigrad sa monahom Isaijom i molio se da se skine anatema sa srpskog naroda. 28. juna 1389. godine posle bitke na Kosovu, pobede srpske vojske i smrti sultana Murata, veliki deo turske vojske je krenuo u povlačenje, ali nekolicina se nije potpuno povukla i oni su kasnije u toku dana izvršili zasedu na cara Lazara i njegovo obezbeđenje i uspeli su da ga ubiju. Njegovo telo preneto je i sahranjeno u manastiru Ravanica kod Ćuprije. https://www.crkvenikalendar.com/datum-2018-6-28
Kada je počela seoba Srba, narod je njegove svete mošti sklonio i preselio u manastir Ravanicu na Fruškoj gori. Za vreme Drugog svetskog rata, 1942. godine, njegovo telo preneto je u Beograd, gde je počivao sve do 1988. godine kada je prenet u manastir Gračanicu na Kosovu. Odatle je 1989. godine, preneto u Lazarevu zadužbinu manastira Ravanicu, nadomak Ćuprije, gde i danas počiva.
Sagradio je mnoge crkve i manastire. Najpoznatiji su Ravanica i Lazarica. Takođe, obnovio je i manastire Hilandar i Gornjak, a bio je i ktitor ruskog manastira Pantelejmona.
Ne propustite:
fokus
Dragan Jovović uspešno osvojio Kala Patar i Everest Base Camp:Zavijorila se zastava restorana „Biblioteka kod Milutina“
Naš sugrađanin Dragan Jovović uspešno je završio izazovnu ekspediciju i stigao do dva važna planinska cilja – Kala Patar i Everest Base Camp.
Kao deo svoje ekspedicije, Jovović je prvo osvojio vrh Kala Patar, poznat po spektakularnom pogledu na Everest i okolne himalajske vrhove. Kala Patar, sa visinom od 5.545 metara, predstavlja jednu od najpopularnijih tačaka za planinare koji žele da vide Everest izbliza.
Nakon uspešnog uspona na Kala Patar, Jovović je nastavio svoj put ka Everest Base Campu, koji se nalazi na visini od 5.364 metra. Everest Base Camp je polazna tačka za mnoge planinare koji se spremaju za osvajanje najvišeg vrha na svetu, Mount Everesta. Uspeh u dolasku do ovog kampa je veliki podvig za svakog planinara zbog izazovnih uslova i velike nadmorske visine.
Jovović nije bio sam u ovoj ekspediciji. Sa njim su bili i dr Milan Colic estetski hirurg, Aleksandar Rodić iz Beograda, Ivana Bilan iz Zagreba i lokalni vodič Plumba Serpas iz Nepala.
Jovovićeva ekspedicija je nosila sa sobom simbol domaće kulinarske tradicije – zastavu legendarnog restorana „Biblioteka kod Milutina„. Ideja da se zastava restorana postavi na ovim visinama , je imala dublje značenje.
Namera je bila, da se pokaže ponos i ljubav prema našoj kulturi i tradiciji čak i na najudaljenijim mestima na planeti.
Ovaj poduhvat ne samo da je privukao pažnju medija, već je postao inspiracija mnogima da razmišljaju o kulturnom nasleđu na globalnom nivou. Ovaj gest takođe simbolizuje hrabrost i odlučnost da se tradicija i identitet ne zaborave, čak ni na najnepristupačnijim mestima na Zemlji.
Jovovićeva ekspedicija osvojila je vrhove, ali je takođe otvorila nova poglavlja u svetu avanture i kulture, dok je restoran „Biblioteka kod Milutina“ sada deo priče koja se pamti na najvišim vrhovima sveta.
Ne propustite:
-
aktuelno4 седмице ago
(FOTO)ČAROBNO MESTO ZA ODMOR na samo 20 minuta VOŽNJE OD KRAGUJEVCA: Prirodni ambijent u SRCU ŠUMADIJE.
-
fokus3 седмице ago
(FOTO)KRIZA I OBRAČUNI u „uskom grlu“ KRAGUJEVCA: Bilo i HAPŠENJA. AUTOM blokirali ULICU.
-
fokus3 седмице ago
Vašar u Kniću privukao veliki broj posetilaca
-
fokus2 седмице ago
NOVI REKTOR UNIVERZITETA U KRAGUJEVCU
-
fokus4 седмице ago
Izgradnja novog vrtića na Bubnju teče po planu
-
fokus2 седмице ago
Veliki investicioni projekti i nova industrijska zona u Kragujevcu
-
fokus1 седмица ago
Hoće li biti plazme?
-
fokus2 седмице ago
Udruženje Ekomar pratilo situaciju oko kvaliteta vode u Kragujevcu