jedinstveno: meštani iz „Šumskog Raja“ u Kragujevcu traže da im ulice nose imena glumaca- Mije Aleksića, Mirka Babića, Gidre i  Ljube Moljca!

Meštani naselja „Šumski raj“ pokrenuli su inicijativu koju će uputiti Skupštini grada Kragujevca da u njihovom naselju ulice ponesu imena glumaca koji su rođeni ili su živeli u centralnom gradu Šumadije- Mije Aleksića, Mirka Babića, Dragomira Bojanića Gidre i čuvenog Ljube Moljca.

-Ovde su imena ulica kao da smo u Sovjetskom savezu 50-ih godina prošlog veka- Proleterska, Metalaca , Geodetska.. Sa druge strane u Kragujevcu su rođene glumačke legende koje su odavno zaslužile da neka od ulica ponese njegove ime- kažu u naselju.

Inicijativa pored tog primarnog ima i druge aspekte.

Reč je o naselju u kome je poslednjih godina zabeležen pravi bebi bum.

I pored toga iako žive na svega pet kilometara od centra grada Kragujevca, stotinak dece nema ni igralište! Nema ni trotoara, ulice u samom naselju su neasfaltirane.

-Prinuđena su da se igraju bukvalno na ulici gde automobili jure i pitanje je dana kada će se dogoditi tragedija- kaže Marko Mladenović, otac dvoje dece. Prema njegovim rečima ispunjeni su svi standardi da se ovde formra i mesna zajednica jer mora se razmišljati o budućnosti.

Marko Mladenović

A sa druge strane u prelepom naselju zaista sve vri od dečjeg žagora i poslednjih nekoliko godina naselje je doživelo pravi bebi bum. U ulici Metalaca, u četiri kuće  odrasta jedanaestoro dece. U paralelnoj Proleterskoj isto toliko.

-Naselje nam se podmladilo, tuga ih je gledati kako deca odrastaju i igraju se ulici. Sa druge strane, u 21 veku nemamo asfalt – priča nam jedna od najstarijih meštanki Mira Ivanović.

Meštani u oko 150 kuća decenijama su prepušteni sami sebi. Vodovod su sami doveli, platili izgradnju kanalizacije, uvodili telefone- a u poslednjih 30 godina Grad Kragujevac je svega u nekoliko navrata posipao puteve. Naselje je formirano oko nekadašnje čuvene kafane „Šumski raj“, čiji je vlasnik, pisale su tada „Večernje novosti“ platio najveći porez kao ugostitelj u ondašnjoj SFRJ.

Miloš Jevremović

Ugledni mladi privrednik Miloš Ćira Jevremović otac dve devojčice kaže da je naselje uništeno kada je praktično podeljeno bankinom prilikom izgradnje dve trake na magistralnom putu ka Topoli. Nisu ostavljeni prolazi za skretanje, tako da je vozilima opterećen put ka Opornici- baš na onom gde se deca igraju. Sa druge strane, magistrala koja preseca naselje nedovoljno je obezbeđens. I pored novoizgrađenog pešačkog prelaza-vozila jure kao auto-putem. Nema trotoara.

-Naselje bi bilo idealno za život kada bi se uložilo samo malo napora u njega. Pa ovde preko 60 odsto stanovništa je starosne dobi do 40 godina. Kad bi tako bilo u celoj Srbiji gde bi nam bio kraj. Mladi ostaju, stvaraju koliko mogu – kaže Jevremović.

ucentar.rs

Mija Aleksić  (1923-1995). Aleksić je rođen 1923. godine u selu Gornja Crnuća, kod Gornjeg Milanovca, od oca Velimira i majke Sinđe. U oktobru 1941. godine preživeo je masovno streljanje stanovništva u Kragujevcu. Po završenoj gimnaziji u Kragujevcu upisao je prava.

Glumom se amaterski bavio još od gimnazijskih dana. Od oslobođenja, pa do 1948. godine bio je član Narodnog pozorišta u Kragujevcu.

Bio je član Narodnog pozorišta u Beogradu i Jugoslovenskog dramskog pozorišta. U Narodnom pozorištu je u periodu 1949-1951. godine. Član Jugoslovenskog dramskog pozorišta postaje 1951. i radi sve do 1965. godine, kada se vratio u angažman u Narodno pozorište gde je i okončao svoju pozorišnu karijeru. Igrao je i u Ateljeu 212 i drugim scenama. Od 1977. godine imao je status slobodnog umetnika. Sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.

Mirko Babić (1948 – 2020).

Diplomirao je 1973. godine na Akademiji za pozorište, film i televiziju u Beogradu u klasi profesora Milenka Maričića.

Bio je stalni član ansambla Teatra „Joakim Vujić“ (danas Knjaževsko-srpski teatar) u Kragujevcu a u dva navrata je bio i direktor ove kuće. Dobitnik je brojnih nagrada za uloge u pozorištu. Za izuzetan doprinos razvoju pozorišne umetnosti Srbije, 2009. godine, dodeljena mu je Statueta Joakim Vujić, nagrada koju Knjaževsko-srpski teatar dodeljuje svake godine, na Sretenje, 15. februara. Dvadeset osmog oktobra 2011. godine na sednici Skupštine Grada Kragujevca imenovan je za v. d. direktora Knjaževsko-srpskog teatra. Njegova najpopularnija uloga je lik Dragojla u TV seriji Selo gori, a baba se češlja.

Poslednjih godina se lečio od raka grla. Preminuo je 12. novembra 2020. godine posle duge i teške bolesti u 73. godini života u Kragujevcu. Sahranjen je na Varoškom groblju u Kragujevcu.

Dragomir Bojanić Gidra (1933 — 1933)  bio je srpski i jugoslovenski pozorišni, televizijski i filmski glumac. Ostvario je preko sto uloga u filmovima i TV serijama, a filmski serijal Lude godine je obeležio njegovu karijeru, a uloga Žike Pavlovića u tom serijalu smatra se remek delom srpskog glumišta. Bio je oženjen glumicom Ljiljanom Kontić.

Gidra je rođen u Kragujevcu 13. juna 1933. godine. U ranoj mladosti život ga je postavio pred najveće izazove, pošto je nakon Drugog svetskog rata izgubio oba roditelja i ostao siroče. Gidrina majka Novka umrla je od tuberkuloze, a kada je glumac imao devet godina, streljali su njegovog oca Jocu koji je bio oficir Jugoslovenske vojske i pripadnik garde. Gubitak porodice nije uspeo da slomi njegov duh, pa je u rodnom gradu završio srednju školu za preradu mesa, voća i povrća.Imao je i kvalifikaciju stečenu u STŠ Kragujevac za hemijsko-tehnološki odsek. Nakon mature, godinu dana radio je u fabrici konzervi „Crvena zvezda“, ali je voleo umetnost i scenu, te upisuje Akademiju za pozorište, film, radio i televiziju u Beogradu, u klasi Raše Plaovića. Filmsku karijeru započinje 1955. godine epizodnom ulogom u filmu Žike Mitrovića Ešalon doktora M., nakon koje je usledio bogati kinematografski opus. Glavne i veće sporedne uloge je igrao u više od trideset domaćih filmova, a snimao je i u Italiji. Pod pseudonimom „Entoni Gidra“ (Anthony Ghidra), Dragomir Bojanić je šezdesetih godina u Italiji snimio desetak vesterna i akcionih filmova. Nadimak Gidra (Qhidra) u prevodu znači zmija. Za ulogu u filmu Balada o revolverašu (1967) režisera A. Kaltabijana dobio je i nagradu.

Na festivalu u Puli 1974. godine je osvojio Zlatnu arenu za ulogu partizana Tadije Čemerkića u filmu Radomira Šaranovića Svadba (1973) nastalom prema istoimenom romanu Mihaila Lalića. Iako je snimio veliki broj filmova, najveću popularnost, širom SFRJ, stekao je ulogom Žike Pavlovića — koju je, u deset delova filma Lude godine, igrao od 1977. do 1992. godine. Takođe je ostao poznat i po ulozi kaplara Janićija u filmu Marš na Drinu, Žike Mitrovića iz 1964. godine. Snimio je na desetine filmova.

Miodrag Andrić – Ljuba Moljac (1943 —1989) je bio srpski  pozorišni, filmski i televizijski glumac.

Miodrag Andrić je rođen u Kragujevcu. Kasnije sa porodicom odlazi u Beograd. Pomalo je koristio način glume kao Baster Kiton tj. ni u najsmešnijim situacijama on se nije smejao. Drugi su ga, opet, poredili sa čuvenim američkim komičarem Lenijem Brusom.

Preminuo je, u Zagrebu, 22.januara 1989. prethodno dobivši izliv krvi u mozak, i to na bini dok se nalazio na turneji sa „Tri nosketara“ (sa Milovanom Ilićem Minimaksom i Jovom Radovanovićem) u banijskom mestu Glina u Hrvatskoj.

Po njegovom scenariju, je snimljen film “Pljačka Trećeg Rajha”. Bio je stalni član i prvak pozorišta “Atelje 212” iz Beograda.