U Rekovcu meštani su se pobunili protiv istraživanja kompanije Rio Tinto smatrajući ih štetnim po ekologiju. Međutim, Ova kompanija je ovjavila izveštaj u kome se jasno kaže da su već rađena iskopavanja na području između Kragujevca i Rekovca. U izveštaju se pominju i rezultati istraživanja. Zanimljivo je da sam Rio Tinto kaže „da se područje projekta  nalazi u centralnoj Srbiji u blizini gradova Jagodine i Kragujevca i 110 km od Beograda, glavnog grada Srbije, kao i da projekat ima lak pristup evropskom autoputu E75 i modernizovan železnički koridor 10 i tako je dobro povezan sa centralnom i zapadnom Evropom“.

Izveštaj istraživanja prenosimo integralno:

Projekat Rekovac
Pregled projekta

Projekat se nalazi u zoni Vardar, u novoj nadležnosti za litijum Tier 1. Projekat Rekovac pokazuje veoma sličan geološki ambijent sa slivom Jadra, koji je domaćin otkrića Jadarita svetske klase Rio Tinta = jednog od najvećih svetskih nalazišta litijuma (Resurs od 135,7 Mt @ 1,86% Li2O i 15,4% B2O3 sada u PFS-u) 1.

Izdvajamo iz projekta
Dana 20. maja 2020. Jadar Resources je objavio rezultate prvog programa izviđačkog bušenja koji je uključivao dve dijamantske bušotine REK_001 izbušene do dubine 600,1 m i REK_002 izbušene do dubine 638 m, ukupno 1.238,1 m.
Program bušenja osmišljen je tako da testira neogeni bazen sa niskom gravitacijom, za koji prethodni rezultati uzorkovanja ukazuju da je bio perspektivan za naslage povezane sa izlučivanjem fluida obogaćenih litijum-borom i njihovih taloga.

Bušenje je presecalo brojne sekvence koje su sadržavale visoke koncentracije bora. Oni su sadržani u mineralu natrijum -borosilikata koji je uslovno identifikovan kao pretražilesit (do 60.858 ppm B2O3), kao i u mineralu litijumske gline (do 969 ppm Li2O).

Bušotina REK_001 naišla je na dve sekvence sa očuvanom mineralizacijom predstavljenom pretraživačem u obliku nepravilnih vena i radijalnih kristala veličine mm ograničenih u paralelne slojeve sa 515,9 m i preko 195 m povišene geohemije borata sa 405 m.

REK-001 je rezultirao 2,5 m sa preko 12 000 ppm B2O3 i do 484 ppm Li2O sa 515,9 m.

Bušotina REK_002 koja se nalazi 1,8 km južno od REK_001 naišla je na pet mineralizovanih sekvenci predstavljenih pretraživačem kao dominantnim i glavnim mineralom u obliku nepravilnih vena, zakrpa, slojeva u gornjem stratigrafskom nizu od 35 m i raštrkanih čvorova tražilice veličine donje u stratigrafskom nizu od 98,8m.

REK-002 je presreo 171 m sa preko 10.000 ppm B2O3 i do 969 ppm Li2O sa 35 m, uključujući 49.6 m sa preko 20.000 ppm B2O3 i do 624 ppm Li2O sa 51.5 m.

Uzimajući u obzir raspodelu bora i litijuma u ​​bušotinama, kao i debljinu očuvane mineralizacije i debljinu jezerske boratiferne sekvence, ciljevi mineralizacije B-Li ostaju otvoreni na istoku, zapadu i jugu, kao i na dubini. Jedna debljina je pretpostavljeno zadebljanje mineraliziranih slojeva bočno unutar „pelitnog presjeka“, a druga je potencijal za raniji događaj mineralizacije (donja stratigrafija).

Geologija
Projekat Rekovac nalazi se u zoni Vardar koja predstavlja šav od potisnutog zatvaranja Tetiskog mora. U doba miocena formiran je niz međuplaninskih slivova koji su u ranim fazama formiranja sliva bili obilježeni jezerskom sedimentacijom, uključujući tufe iz frakcionisanih istovremenih kalkalno-alkalnih vulkanskih stijena. Smatra se da su greške u rastu usmeravale slano -mineralne soli u slojeve domaćina tokom formiranja basena. Ciklične varijacije paleo klime od veoma vrućih i vlažnih do dugotrajnih sušnih uslova dodatno su poboljšale isparavajuće uslove u regionu. Boratski +/- litijumski cilj javlja se kao lateralno opsežna (3-5 km2) stratifikovana mineralizacija nastala kao rezultat dijagenetskih procesa u doba miocena isparavanja u sezonima zatrpanih soli. Stijene domaćini su tipično pelitične, sedrene i dolomitne i imaju jaku analcimsku komponentu koja odražava raspad vulkanskog stakla. Vardarska zona ima otprilike 75 posto globalnih resursa bora i 10 posto litijuma.

Dozvola za istraživanje Rekovca obuhvata neogene starosne bazene koji sadrže kontinentalne sedimente kartirane u ranom i srednjem miocenu. Sliv je izduženog oblika i otprilike ograničen sa dva duboko usađena paralelna rasjeda koji formiraju plitki ulegnuti sliv prema SI-JZ, postepeno ispunjen jezerskim sedimentima donjeg miocena i srednjim miocenom. Podrumske stene se sastoje od ofiolita, starijih metasedimentnih sekvenci i krednih flišnih sedimenata. Rani miocenski boratiferni slojevi podudarno imaju preterano formiranje podruma i imaju dobru površinsku izloženost u južnom i centralnom delu projektnog područja. Sedimentni deo kojim dominira sastoji se od pretežno laminiranih do slabo slojevitih dolomitskih gline, krečnjaka, laporaca praćenih pepelom i sedrenih peščara. Fini pelitni sedimenti često su povezani sa dolomitom i analcimom. Bušenje ukazuje na nekoliko širokih zona sedimenata koji sadrže borate, gornju zonu koju karakteriziraju nepravilni kristalni agregati, mrlje i vene pretraživačkog nalazišta, a donju zonu rasprostranjena zrna trava. Rana miocenska formacija prostire se na sjeveru, a istočno i na jugu, gdje je skrivena pod mlađim morskim fosilnim sedimentima sačinjenim od mulja, pješčenjaka i grubih klastičnih nizova. Istočni dio licencnog područja je iznad klastičnih formacija sastavljenih od konglomerata i krhotina.

Lokacije 
Područje projekta se nalazi u centralnoj Srbiji u blizini gradova Jagodine i Kragujevca i 110 km od Beograda, glavnog grada Srbije. Projekat ima lak pristup evropskom autoputu E75 i modernizovan železnički koridor 10 i tako je dobro povezan sa centralnom i zapadnom Evropom.

ucentar.rs 

izvor:

https://jadar.com.au/project-summary/